तिमि गए सँगै मेरा खुशीहरु यसरि गयो
जसरि हाँगा बाट छुटेर फूल, मन्जरी गयो
मैले यी आँखामा कैद गरि राखेको थिएँ
आज आँसुहरुमा बगेर मनको चरी गयो
प्रिया ! तिम्रो मन राख्नलाई के के गएन
बुबाको औँठी र आमाको तिलहरी गयो
म जिन्दगी भर किनार बनेर पर्खिएर बसें
नदी जस्तै उ कहिल्यै नफर्कीने गरि गयो
~ सरगम गजमेर ~
Sargam Gajmer
|
सरगम गजमेर बालुवाड़ी-८, झापा हाल: साउदी अरबिया |
भयो भन्छौ जमाना याद ताजै छन्
अझैसम्मन् पुराना याद ताजै छन्
एकै पुस्तक लिने गर्थ्यौँ दिने गर्थ्यौँ
गजब हुन्थ्यो बहाना याद ताजै छन्
सुकेको फूल पुस्तक माझमा भेटेँ
दुरुस्तै छन् निसाना याद ताजै छन्
~ विनोद बिम्बित ~
Binod Bimbit
ओ हो लजाउनु त त्यसरी पो लजाउनु अनि पो लजाए जस्तो
गाला यस्ता हुन्थे आफ्नै मुटु निचोरेर लगाए जस्तो
साथमा लस्कर गला भरि माला अनि निधार भरि अबिर त छ
बिजयको नाद कहाँ र बाले काँध थपथपाए जस्तो
उनको शर्त सहित आएको प्रस्ताब स्वीकारे सी यस्तो लाग्यो
जस्तो शिर सुम्पेर पाएको तक्मा छाती भरि लगाए जस्तो
~ अनन्त लम्साल ~
Ananta Lamsal
नमिसाउनु भनेको थिए धत के मिसायौँ ?
भन कर्ममा पसिना वा रगत के मिसायौँ ?
कसैले नदेख्ने गरि माया गर्छु भन्छौं ?
मायामा धोका वा नफरत के मिसायौँ ?
न त भुल्न सकेको छु न पाए तिमीलाई ?
प्रिय नसा जस्तै नशामा आदत के मिसायौँ ?
यसरी किन ठुलो रुप लियो तिम्रो घृणाले ?
झिल्को भयो आगोमा परिणत, के मिसायौँ ?
~ गणेश साउद अछामी ~
Ganesh Saud Aachhami
मुम्बई
के के बनाउछौ सिमा मान्छेहरुलाई
मान्छे बनाउ कम्तिमा मान्छेहरुलाई
याद गर्छु मन्दिर छेउको भट्टी पसल
न एकादशी न पुर्णिमा मान्छेहरुलाई
~ क्षितिज समर्पण ~
Kshitiz Samarpan
राम कुमार शाही
Ram Kumar Shahi
जिन्दगीको दौडमा यो तन पुरानो भो
मन पुरानो हुन्न भन्छन तर बिरानो भो
नाम हुन्छ धनको धेरै ब्यक्तिको थोरै
ब्यक्तिको पहिचान केवल अब फलानो भो
जिन्दगीको मुल्य के छ यस धरातलमा
प्रेमको बगिया सुकेछ फुल स्यानो भो
~ डा. कृष्ण जंग राणा ~
Dr. Krishna Jung Rana
नजाउ बागमा एक्लै सरमले फूल झर्नेछ
कसैले मार्गमा सानु समाई सिउँदो भर्नेछ
मुलायम केश रासीले गुलाबी गाला छोइँदा
मदिरा बन्छ रे पानी पिएमा धितो मर्नेछ
निदाउँ काखमा तिम्रो हराउँ स्वप्नलोकैमा
इसारा पाईमा आजै यो पागल बात गर्नेछ
~ धनराज गिरी ~
Dhanraj Giri
धनराज गिरी
चितवन
गजलामृत (२०६०)
ढल्दैन स्वाभिमान कसै गरे पनि (२०६४)
उसको आँखामा हेर्छु सँधै धिर हुन्छ
खै कसको कसको अथाह पीर हुन्छ
सब भन्दा उचाईमा छ चन्द्र सुर्य जन्माउछ
तर पनि यो आकाश कति गम्भीर हुन्छ
कति पहुँच होला उसको अनि कति विज्ञता
भन्छन जहाँ हुँदैन रबि त्यहाँ कबि हुन्छ
~ अनुपमा करारा बिवस ~
Anupama Karaka Biwas
नजाने कसोरी भयो रात मीठो
व्यथा चोटका खातका खात मिठो
सजिलै जवानी कतै सुम्पिएर
भन्यौ कालको हालको लात मिठो
मजाले भिजेका परेली लुकाई
तिमी भन्दछौ रातको बात मिठो
~ शम्भु भट्टराई ~
Shambhu Bhattarai
आँखाले राम्रा राम्रा झलक खोज्दै छन्
निधारले विलक्षण शिक्षक खोज्दै छन्
भबिष्यको मन्त्री छोरो तुहिएर जान्छ
नारी बच्चा मिल्काउने हक खोज्दै छन्
बिज्ञापन मै टाँगिएर बेश्याको बैंश गयो
हजारौं भनि दोबाटोमा ग्राहक खोज्दै छन्
~ शाश्वत ढुंगाना गोबिन्द ~
Shashwat Dhungana Govinda
गाउँमा थिएँ म बजारमा तिमि
खोज्दा खोज्दा भेटें बल्ल हजारमा तिमि
तिमि सित बातहरु धेरै गर्नु छ
एकछिन पर्ख पर्ख कति हतारमा तिमि
श्रुङ्गार गरेकी हुँदै होइनौ
तर पनि कति सुन्दर मुहारमा तिमि
हुन्छ नि छैन हुन्न पनि छैन
फँसेकी कि पो होउ कि कतै दोधारमा तिमि
~ वियोगी बुढाथोकी ~
Biyogi Budhathoki
वियोगी बुढाथोकी
आफन्तका चोटहरु (२०५२)
जून चाहेको रात (२०६०)
गजल तिम्रो नाम होइन (२०६३)
यी वेदना छन् सहेको हेर्ने भए आज आऊ
त्यै दुःख साथी भएको हेर्ने भए आज आऊ ।
शैलेन्द्र अधिकारी
दिन रोएपछि (गजल सङ्ग्रह, २०६४)
हिउँमाथिको जून (गजल सङ्ग्रह, २०६६)
निर्वेद (उपन्यास, २०७६)
ब्रह्मास्त्र (कथा सङ्ग्रह)
अर्हत् (उपन्यास, २०८१)
बेकारमा मैनझैँ गल्दै छ यो जिन्दगी
थोपा बनी पग्लँदै ढल्दै छ यो जिन्दगी ।जिन्दगीको अर्थ खोज्ने रीत सम्झेँ दिक्क लाग्यो
प्रेमको यो र्व्यर्थ गाथा गीत सम्झेँ दिक्क लाग्यो ।
~ रश्मि असफल ~
Rashmi Asafal
जिन्दगीको अर्थ खोज्दै हिँड्छु म
निष्ठुरीको साथ रोज्दै हिँड्छु म ।
~ सप्रेम अर्चना ~
Saprem Archana
हुरीमा दीपझैँ धिप्धिप् बलेको जिन्दगी प्यारो
मलाई दुःखमा पिल्सी चलेको जिन्दगी प्यारो ।
~ नारायण निरासी ~
Narayan Nirashi
नारायण निरासी
तुसारोमा फुलेका फूलहरू (२०६४)
वसन्तैमा तिमी फुल्नू
दिँदै माया अझै खुल्नू ।
~ खनाल मेघनाथ 'बन्धु' ~
Khanal Meghnath "Bandhu"
खराब छ यो सबै दुनियाँ अरूसँग क्यै नबोल्नु प्रिया
दिएर मनै अरूकन लौ कुरा दिलका नखोल्नु प्रिया ।
~ सरोज काफ्ले ~
Saroj Kafle
अधरामृत
जे गरे नि हुने यहाँ छुट धेरै भयो
कानुन कै अघिल्तिर लुट धेरै भयो
पहिले एक थिए आज अनेक छन्
कहाँ बाट आयो खै मुकुट धेरै भयो
पहिचान हराउँछ कि भन्ने भो डर
हाम्रै बिचमा गुट उपगुट धेरै भयो
अचेल साँचो बोले पनि भर लाग्दैन
आश्वाशनको नाममा झुट धेरै भयो
गरिब संग जिउ ढाक्ने लुगा नि छैन
महलमा पल्टिने संग सुट धेरै भयो
~ युवराज भण्डारी ~
Yubaraj Bhandari
युवराज भण्डारी
तनहुँ
हाल: क्यानडा
हर कोही यहाँ कसैको गुणगानमा छ !
अरे के छ त्यस्तो जो यो सम्मानमा छ !
शंकाहरू निर्धक्क आराममा होलान्,
विश्वासको भरोसा चै अनुमानमा छ !
खै कुन साइतमा सुरु गरिएछ कथा,
यौटा कहानी अझैसम्म उठानमा छ !
यौटा भूल जो शंकाको सुविधामा छ ,
यौटा क्षमा अझैसम्म आव्हानमा छ !
शंकाको सुविधामा बाँचेकाहरूसंग,
नवीन सधैं भरोसाको अनुमानमा छ !
~ नवीन घिमिरे ~
Nabin Ghimire
तिमि नै त मेरो ज्यान थियौ रुठी यौ किन
तिमि नै त मेरो शान थियौ रुठी यौ किन
तिम्रो सहारा पाएर आकाश छोए थिए
तिमि नै मेरो उडान थियौ रुठी यौ किन
~ नसद कादरी ~
Nasad Kadri
को थियो रात मेरो सपनामा
तिम्रो सुन्दरता जस्तो गहनामा
किन लजाउँछ मेरो मायाँमा
आउनु होस् मनको अगंनामा
मेरो छाती जली रहेको छ
आज अन्सर कसैको चाहनामा
~ अन्सर नेपाली ~
Ansar Nepali
जे चाह होइन त्यो नै अक्सर दियौ ठिकै छ
चाहेको फूल मैले पतकर दियौ ठिकै छ
एउटै थिएँ म पहिला ऐले हजार भा छु
यो काँचलाई फुट्ने अवसर दियौ ठिकै छ
बाटोको फूललाई झैं लुछिने त्रास कम भो
लाली गुरासलाई अक्कर दियौ ठिकै छ
मजबुत अझै हुने छन् खुट्टाहरु सफरमा
हर मोडमा सँधै भर ठक्कर दियौ ठिकै छ
~ दिलु थापा मगर ~
Dilu Thapa Magar
निराशा न कुण्ठा न त्रासमा छु
म नेपाल फेरिन्छ यो आसमा छु
म जस्तो ज्याद्रो यहाँको छ होला
छु जिउँदो सँधै कालको गाँसमा छु
~ बूँद राना ~
Boond Rana
मेरो मनको धरहरा गर्ल्याम गुर्लुम ढाल्यौ किन
मुटु नै अँध्यारो पारी दियो दियो चाहिँ बाल्यौ किन
बत्ति न हो बल्दै जाँदा त्यस्तै पनि निभी हाल्थ्यो
जान्दा जान्दै थपि थपि दियोमा घिउ हाल्यौ किन
गजलका धुन मेरा सुन्थ्यौ गुन्थ्यौ गुनगुनाउँथ्यौ
आज तेस्कै खिशी गर्दै भजन गाउन थाल्यौ किन
~ धिरेन्द्र प्रेमर्षी ~
Dhirendra Premarshi
निशाना कलेजी मै लगाई तिमी भाग्यौ
र ऐया मरें भन्नै नपाई तिमी भाग्यौ
कतिन्जेल दियो बन्दै म बल्थें मझेरीमा
बतासै बनि आयौ निभाई तिमी भाग्यौ
म स्निग्ध आँखामा हराएँ डुबें भन्थ्यौ
अचम्मै इनै आँखा छलाई तिमी भाग्यौ
अहंको घडा उस्तो कि तिम्रो कला यस्तो
रिसायौ र यो ऐना फुटाई तिमी भाग्यौ
~ जीत कार्की ~
Jeet Karki
जीत कार्की
आस्थाका हिउँचुलीहरु (२०६४)
के भन्नु हुन्छ हुन्न, जुत्ताहरुको गन्ति
शिर कै अगाडी हुन्न, खुट्टाहरुको गन्ति
त्यागुँ म साथ कसरि, सँगै रहुँ के कारण
बेसीको छेउ हुन्न, पाखाहरुको गन्ति
सरकार हेरी मैले, यस अर्थ मन बुझाएँ
टपरी बनाए हुन्न, सिन्काहरुको गन्ती
~ लाल काजी श्रेष्ठ ~
Lal Kaji Shrestha
चुडामणि भट्टराई
पाँचथर
हाल: भर्जिनिया, अमेरिका
संलग्नता: नेपालीगजल.कम
बाले छोरालाइ बारम्बार सम्झाए पछि
अब को सम्झाई देला बा अस्ताए पछि
बहुलाएछ भनेर ढुक्क हुनु तिमि त्यो बेला
तिमीलाई देखेर यी ओठ मुस्कुराए पछि
बाँच्ने मर्नेको ठेगाना राखेको हुँदैन उसले
आकाशमा पाईलटले जहाज उडाए पछि
मेरा आफ्नाहरु सबै आगो भएर निस्किए
मैले कागजको ठुलो घर छुट्टै बनाए पछि
तिमि मेरी हौ भनि म कसरि ठान्नु निष्ठुरी
मलाई छोडी पराईको हात समाए पछि
~ उमेश कुमार बिश्वकर्मा "सागर" ~
Umesh Kumar Bishwokarma Sagar
समस्या सँग जुध्न सक्ने पो मान्छे त
लडे पछि उठ्न सक्ने पो मान्छे त
गरिबको दुख माथि कोहि नहाँस्नु
दुख पिडामा दुख्न सक्ने पो मान्छे त
~ आचार्य प्रभा ~
Aacharya Prabha
के रैछ कुन्नि मेरो मुटु सँग करार तिम्रो
किन यो मनले गरि रहन्छ विचार तिम्रो
अरु कसैलाई देख्न इनले रुचाउदैनन्
नयनहरुको छ प्यास एउटै मुहार तिम्रो
यो रातो टिका त्यो जुन ताराको छैन खाँचो
अधरले चुमि सजाई दिउँला निधार तिम्रो
पवन छ आँचल नदी छ पायल चुरा छ झरना
समस्त सृष्टि मलाई लाग्छ श्रुङ्गार तिम्रो
~ शेखर अस्तित्व ~
Shekhar Astitwa
पदम गौतम
अनाम मण्डली
एकलासको फूल (२०६०)
साथि हुँ म भनाउँछ छिर्के मात्र लगाउँछ
न अर्काको हुन दिन्छ न त आफ्नो बनाउँछ
चर्छन भन्ने जानेको छ दाम्लो ले नै बानेको छ
मेरो मालिक भेडा बन्छ उसले दाना खनाउँछ
लम्पसार परि पुरै जिउ सुम्पिदिन्छन र त
एउटा ब्वाँसो आउँछ र गाईलाई कनाउँछ
~ बिक्रम तिमिल्सिना ~
Bikram Timsina
पत्थरैको छ दिल, रुन्छ कि तैपनी
प्यारको दर्दले, छुन्छ कि तैपनी
मनमा मैलो छ, रोएर पो हुन्छ के ?
आशुको धारले, धुन्छ कि तैपनी
यार तिम्रो कुरै, सुन्न मान्दैन उ !
हुन्छ बिन्ती गरौ, सुन्छ कि तैपनी
बुझ्न त इ कुरा, केही बुझ्दैन उ !
भन्दिनु मनमनै, गुन्छ कि तैपनी
कोशीसैमा सनतको बित्यो जिन्दगी!
फेरी कोशिश गरौ, हुन्छ कि तैपनी
~ सनत कुमार वस्ती ~
Sanat Kumar Wasti
~ सानु शर्मा ~
Sanu Sharma
सानु शर्मा
अस्ट्रेलिया
केही शेरहरु
काँडालाई सोधी हेर शित किन फुलमै जम्छ
सुन्दरताको अनुरागी मान्छे मात्रै कहाँ हो र
· · ────── ꒰ঌ·✦·໒꒱ ────── · ·
भेट्न सक्छौ भने यदि नदुखेको ठाउँ,
चोट दिन चाहनेहरुलाई स्वागतछ !
· · ────── ꒰ঌ·✦·໒꒱ ────── · ·
ढुङ्गा सम्झेर तिरस्कार गर्दा नबिर्सनू,
मेरो पनि भाग्यमा मन्दिर हुन सक्छ ।
· · ────── ꒰ঌ·✦·໒꒱ ────── · ·
तिमी दुखाएर नथाक्ने, यो सहेर नथाक्ने
अटेरी छ यो मन पनि दुरुस्तै तिमी जस्तै ।
· · ────── ꒰ঌ·✦·໒꒱ ────── · ·
तिमी अझै धडकी रहेछौ म भित्र,
प्रमाण अरु के दिउँ, जिउँदैछु म ।
· · ────── ꒰ঌ·✦·໒꒱ ────── · ·
आफूसँग थिए सोच संयमित थिए,
उनीछेउ के पुगेथे, आवारा भए ।
~ सानु शर्मा ~
Sanu Sharma
बैगुनी छ मनमा राख्छौ अझै कति
दुर भैसक्यो डाक्छौ अझै कति
आसमान पर्नु पर्दैन जालमा
चुक्छ त्यो निशाना ताक्छौ अझै कति
~ राधा कँडेल ~
Radha Kadel
बाँधु भन्छु फेर समाई, अन्तै भाग्छ जिन्दगी यो
आफु दिन्छ थोरै तर, धेरै माग्छ जिन्दगी यो
तालमेल नमिलेको, यन्त्र जस्तो भएको छ
निशाना म अन्तै ताक्छु, घुँडा ताक्छ जिन्दगी यो
सम्झनालाई थोरै पल, बिर्सन लाइ सिंगो युग
जे बिर्सुं म भन्छु त्यहि, सम्झाई राख्छ जिन्दगी यो
~ केशब शर्मा ~
Keshab Sharma
हजार बार सम्झना पुर्याईदेन बनचरी
अमुल्य प्यार सम्झना पुर्याईदेन बनचरी
सदैब गर्छ बन्दना झुकेर प्राण मुर्तिमा
छ एक यार सम्झना पुर्याईदेन बनचरी
~ शारदा सजल ~
Sarada Sajal
जब चल्दैन गुजारा तमाम सपना बेचेर
बटुको किन्ने सोच पलाउँछ आँखा बेचेर
जुन रक्सिले बाको कलेजो खायो बा खायो
छोराले खान्छ त्यै रक्सि मृगौला बेचेर
हामि यसलाई पनि ठुलो उपलब्धि ठान्छौं
दश धुर घडेरी किन्यो डाँडा पाखा बेचेर
पानीले आधा देश डुबाए पछि थाहा भयो
समुद्र पो किनिएको रहेछ खोला बेचेर
~ प्रमोद थापा ~
Pramod Thapa
बिहानी शीतका थोपा बनि झर्ने कहानी छ
सँधै चिसा परेली यी र त्यै भिज्ने सिरानी छ
बगाई आँसुका धारा यहि माटो भिजाएर
लगाएँ प्रितको बाली बटुल्दा त्यै खरानी छ
~ रबिका भण्डारी ~
Rabika Bhandari
सत्य हो बहकाउ समाचार छ
यार छोड चर्चामा अखबार छ
सबको पत्ता छ हातमा तर खोल्दैन
अहो यो अँध्यारो कति इमान्दार छ
मान्छे चिन्नलाई त्यहिँ लैजानु पर्छ
जहाँ अवसर छ अनि अन्धकार छ
तिमि जितमा यति हर्षित देखियौ
आहा यो मेरो हार कति शानदार छ
~ भरत पौडेल ~
Bharat Paudel
सँधै जित्ने कहाँ होला सँधै आफ्नो पला हुन्न
तयारी हारको गर्नु भने झैं फैसला हुन्न
सबै हाँस्दा सधै हाँस्दा खुसिको अर्थ छोपिन्छ
न रोए साथ सारंगी त्यहाँ मिठो गला हुन्न
घुमाई बारुले कम्मर तिमीले नृत्य जो गर्छौ
नढाके आँगनी जम्मै त्यहाँ राम्रो कला हुन्न
~ सबिता बराल ~
Sabita Baral
एउटा गजल छ लेख्नु शब्दै रहेन बाँकी
त्यो शब्दकोश तिम्रो आँखै रहेन बाँकी
झुम्का थिएन पहिले मात्रै थियो रहर यो
जैले कमाई ल्याएँ कानै रहेन बाँकी
चिट्ठी हजार लेख्दै च्यात्दै गएँ म सारा
लेख्ने अठोट छ ऐले पानै रहेन बाँकी
~ विनोद अनुज ~
Binod Anuj
दुश्मन अगाडी राखें छेउ छाउ मित्र राखें
शंकाको दयारामा आफ्नै चरित्र राखें
आगोको राप बाटै यो दिल झिकेछ उसले
आगै उपर म जसको रंगिन चित्र राखें
स्वार्थी र मतलबीको अनुभब बटुल्न मन छ
जति हो इमान सस्तो गोदाम भित्र राखें
अरुले शिखर चडेको देखेर बुझ्नु पर्छ
मैले बिनोद नाउँ चै कस्तो बिचित्र राखें
~ विनोद परिवर्तित ~
Binod Pariwarit
लुकाएछन् बडा गार्हो अवस्थामा लुकाएछन्
मणिलाई पनि एकदम अँध्यारामा लुकाएछन्
अचेल आँशुहरु पोखी पखाल्ने सोचमा हुन्छन
कसैलाई कुनै बेला परेलामा लुकाएछन
ओढेको के थियो घुम्टो बहुत आस्चर्यमा पर्छु
यहाँ कसले हिरा मोती पछ्यौरामा लुकाएछन्
लिए फोटाहरु सारा अचेल धुँवा नियाल्छन रे
हतारैमा लिएका हुन् अँगेनामा लुकाएछन्
~ तपेन्द्र घोडासैनी ~
Tapendra Ghodasaini
काँचको पो रैछ मुटु फुटे पछि चाल पाएँ
तिम्रो मायाँ मल्हम थियो छुटे पछि चाल पाएँ
अर्थ हुन्न फुल्नुको बिना सुबास हाँगा माथि
भन्थ्यौ तिमि हाँगा बाट छुटे पछि चाल पाएँ
जति बाँड्यो उति बढ्छ भन्थ्यौ तिमि मायाँ
रित्तिएछ आफु तिमीले लुटे पछि चाल पाएँ
जिउँदै मार्यो पिरतीले भन्थे केहि पागलहरु
आफ्नै छाती पोल्दा पिट्दा जुटे पछि चाल पाएँ
~ बिवस बलभद्र कोईराला ~
Biwas Balabhadra Koirala
कसैको अघि खुट्टा बजार्नुस उपहास हुन्छ
गर्भमा भने त्यै हिर्काई खास हुन्छ
काटेर फालेको हाँगो केही दिन सम्म हरियो थियो
नमरुन्जेल सम्म सबैलाइ बाँच्ने आस हुन्छ
यो कस्तो विश्वास गर्न सिकायौ तिमीले
आफैं मरेको खबरमा पनि बिश्वास हुन्छ
रगतमा पौडिन छोडेर मेरो बस्तीमा आउ
तिमिलाई रातै मन परे यता गुरास हुन्छ
~ महेन्द्र चन्द महासागर ~
Mahendra Chand Mahasagar
म औंला गनेर कति पर्खनु हो
यी आँखा भरेर कति पर्खनु हो
रुझेका परेली सँधै साँझ बिहानी
रुखो याद चढेर कति पर्खनु हो
ठुंगीरन्छ फक्रेर यो फूल थुंगाले
सयौं पिर खपेर कति पर्खनु हो
पुराना कुराका तरानाहरुमा
म एक्लै गमेर कति पर्खनु हो
भन्यो कोईलीले बिहानै बिहानै
गयो बैंश खेर कति पर्खनु हो
~ शान्ति शर्मा ~
बुढाहरुलाई जीवनको सार सिकाउनुस
बच्चाहरुलाई सानै देखि प्यार सिकाउनुस
युवाहरु बिग्रन सक्छन बरालिन सक्छन
उनिहरुलाई बेलैमा घरबार सिकाउनुस
धोका दिनेहरु छन् धोका खानेहरु छन्
तिनीहरुलाई जीवन जिउने आधार सिकाउनुस
सम्बन्ध भन्नु एउटा विश्वास न हो
त्यहि कुरा यहाँ बारम्बार सिकाउनुस
पूर्ण ज्ञान दिने भए नानीहरुलाई
जित संग संगै हार सिकाउनुस
~ माधब खतिवडा ~
Madhabh khatiwoda
अहो दिब्य दाना छ बालाहरुमा
संगेल्दै छु डोका र डालाहरुमा
झरेका थिए ति सयौं पुष्प गुच्छा
बटुल्दै बुनेको छु मालाहरुमा
~ बलराम दाहाल ~
Balram Dahal
यी नयन सँग सात्क्षात्कार बडो मुस्किलले हुन्छ
र त मेरो गाउँमा प्यार बडो मुस्किलले हुन्छ
तपाईं गुड्नु हुन्छ उड्नु हुन्छ कहाँ कहाँ सम्म
यो गाउँ हो गाउँमा सवार बडो मुस्किलले हुन्छ
ढुटो सजिलै बिक्ने हजुरको शहरमा
मेरो चामलको ब्यापार बडो मुस्किलले हुन्छ
रक्सिको प्रचारमा सारा शहर नै रंगिएको छ
यहाँ ओखतिको प्रचार बडो मुस्किलले हुन्छ
~ तारा पल्लवी ~
Tara Pallawi
लाग्छ सिध्याउन कै लागि मनमा आएजस्तो
प्रेम जस्तो बनेर तरवार गर्धनमा आएजस्तो
जे देखाइन्छ त्यो नहुन सक्छ भ्रममा नपर्नुस
जस्तो सामान हुँदैन विज्ञापनमा आएजस्तो
कुराकानी छोटिदैँ जाँदा लम्बिदै गए यादहरु
क्षणिक बनेनन् जोगी आँगनमा आए जस्तो
~ अस्मिता पौडेल ~
Asmita Paudel
म खोज्दै थें उसको नजिक हुने तरिका
जबर्जस्ति सिकाई रक्सि पिउने तरिका
कि बागमती या कर्णाली कोशी झर्ने हो
जे भए नि नेपालीको रुने तरिका
मजा लाग्छ सम्झिदा नि आमाको त्यो धुन
केवल सुख होईन खुशी हुने तरिका
~ गोपी दवाडी ~
Gopi Dawadi
बोल्दिनौ जालिम रिसाई हिडी रह्यौ आखाँ तरी
जिन्दगीको हौसला मेरो सबै बर्बाद भो
छैन केहि चाहना प्रेमको धोको पुग्यो
मतलबी संसारको रित क्यै क्यै थाहा भयो
हिड्दछु बाटो समाती प्रेमको माला जपी
मुख लुकाई झ्यालमा हाँस्नु पर्दैन भो
~गुरु प्रसाद मैनाली ~
Guru Prasad Mainali
|
गुरु प्रसाद मैनाली * चर्चित कथाकार गुरु प्रसाद मैनालीको गजल पनि प्रकाशित छ। माथिको गजल पत्रिका शारदा: बर्ष १, अंक १२, बि.सं. २०६४ पुष, गजल विशेषांकमा प्रकाशित हो | |
छातीमा पिडा साँची रहेछु
अरुको अगाडी हाँसी रहेछु
अभाबको कालो सुरुङ्ग भित्र
निस्किने बाटो तलासी रहेछु
निर्धाहरुको सपना उनेर
गजलको माला गाँसी रहेछु
खबरदार फेरी धोका होला
शब्दको भाले म बासि रहेछु
~ धर्मोगत शर्मा तुफान ~
Dharmogat Sharma Tufan
धर्मोगत शर्मा तुफान
तुफानका गजलहरु (२०४२)
देशको माटो दुख्ने गर्छ (२०४९)
सोध्दै थिएँ पुगुन्जेल छुरा मेरो हाडमा
के लेखेको भनन औंलाले ढाडमा
~ डा. दीपक कुमार खड्का ~
Dr. Dipak Kumar Khadka
बस्दछ यसरी छाप कसैको
नसोच्नु कहिल्यै पाप कसैको।
म बाटो तर्की घुमेर आएँ
भैदियोस भनेर मिलाप कसैको।
लेखियुन गजल यस्तरी लाग्दछ
याद कसैको होस् आलाप कसैको।
हेरि बस्दछन हाँगा पात फूललाई
मनोमानी कसैको सन्ताप कसैको।
रिझाएर हैन बिझाएर जितिन्
र भनिन् थिएन करकाप कसैको।
रुखै मुनि झर्ने भए फल सँधै
ईनाममा किन होस् नाप कसैको।
म भन्न सक्छु यस्तै सयौं शेर अरु
तर किन उरालौं रक्तचाप कसैको।
~ रबिन्द्र रिजाल ~
Rabindra Rijal
जति चले तीर सबै यहि छातीले छेक्दै आएँ
एउटा फूल टिप्नलाई सयौं काँडा टेक्दै आएँ
तिम्रो मायाँ अमृत भन्दा कम्ति कहाँ रहेछ र
जति जति घाऊ लाग्यो त्यै मायाँले सेक्दै आएँ
~ करुण थापा ~
Karun Thapa
पुतलीले प्रेमको शक्ति यसरि देखाई दिन्छ
आफु जल्छ र दियो पनि निभाई दिन्छ
वजनको यति धेरै घमण्ड गरि रहनु पर्दैन
आखिर ढुंगालाई आफ्नै वजनले डुबाई दिन्छ
तिमि संगको युद्ध हो यो छ अलिक फरक
जुन हर्दा पनि खुशीले मन बेचैन बनाई दिन्छ
सक्छौ भने बलियो साथ देउ प्रिय
यो सिन्दुर त पसिनाले पनि बगाई दिन्छ
~ ऋतु सुबेदी ~
Ritu Subedi
अहो ! कस्तो सिताराको झलक् देखिन्छ त्यो मुख्मा,
सदा-काल हेर्न क्या तागत् रवाफ् यस्तै छ त्यो मुख्मा ।।
सुनी वाणी मधुर् तिन्को यही पर्ने छ भान् मन्मा
मृतक्लाई जियाऊने सुधा खानी छ त्यो मुख्मा ।।
कमल् जस्तो सफा रोगन् विना दाग्को भई फेरि,
शशीको दाग झै बीचमा अमोल् कोठी छ तयो मुख्मा ।।
गजल् गीत विध्न निक्लन्छन् इमन् जर्वारीया माहां,
कसै निक्नुन्न नाथ् भन्ने कउन् कारण् छ त्यो मुख्मां ।।
~ गोपी नाथ लोहनी 'नाथ' ~
Gopi Nath Lohoni 'Naath'
गोपीनाथ लोहनी 'नाथ'
मोती मण्डली
पुस्तक: सङ्गीतचन्द्रोदय
रचनाकारहरु: मोतीराम भट्ट , लक्ष्मी दत्त पन्त 'इन्दु', गोपीनाथ लोहोनी 'नाथ', नरदेव सर्म्मा 'सुधा', मियां अंजद हुसेन 'अञ्जान', गजब, रत्नलाल 'रत्न'
प्रकाशित संस्करण मिती: वि. सं. १९६९ र अन्य धेरै
कटारी तिमी घस्दछ्यौ मुख लुकाई
म बस्छु हरे ? चित्तलाई फसाई ।।
तिमी नैन सर् मार्दछ्यौ झल्मलाई,
म मन्लाई बस्छु निशाना बनाई ।।
तिमी चन्द्रमा जित्तछ्यौ चंचमाई,
म बस्छू चकोर्झै भई मन मुलाई ।।
तिमी छौ सुधाले भरेकी तलाऊ,
म प्यासो भई बस्तछू तड्फडाई ।।
तिमी ठाट् गरी बस्दछ्यौ झ्याल खोली,
म आश लिई हिंड्दछु मन् डुलाई ।।
कहाँ छाति तिम्रो छ पत्थर सरीको,
नरं चित्त बस्छु म हर्दम् नुहाई ।।
हरे ! कर्म सारै अभागी हुनाले,
प्रिय ! गर्दिनौ याद कत्ती मलाई ।।
~ आँशुकवि शम्भु प्रसाद ढुंगेल ~
Shambhu Prasad Dhungel
यहि बाटो कान्तिपुर जान्छ बबरमहल जान्छ!
ओहो! म चढेको बस पो विमानस्थल जान्छ!
तपाईंको पो पजेरो हुइकिएला सडक बने,
मेरो त घरको आँगन जान्छ ओखल जान्छ!
चौका फ्याँकेर छक्का हान्ने दाउ खेर गयो,
उसको हातको पत्तीमा सधैं नहल दल जान्छ!
बाउको गरिबी बिचरा छोरोलाई के थाहा,
बच्चा न हो उठ्ने बित्तिकै पसल जान्छ!
~ एस डी कृष्ण शर्मा ~
SD Krishna Sharma
पर्दैन भो मरे नि भन्थ्यो असर मलाई
सोध्दैछ फ़ेरि उसले मेरै खबर मलाई
~ रोहित कुँवर ~
Rohit Kunwar
उही गल्लिमा उनको पुरानो घर आयो
लाग्यो अब उनलाई सम्झिने अवसर आयो
बेश्यालय जस्तै छ यो मन पनि
एक रहर गयो अर्को रहर आयो
दुश्मन खोज्दै हिँडेको थिएँ म
अब के गर्नु आफ्नै प्रतिबिम्ब नजर आयो
अलपत्र पत्र बाटोमा भेटें खुसि लाग्यो
लेख्ने मान्छे सन्चै छ भन्ने खबर आयो
~ एम पी केयरलेस ~
MP Careless
टाँक छैन बुझ्नु होस् कपडामा टाँकघर छैन
यी भोकाहरुको खानु बाहेक अरु रहर छैन
प्रिय तिमी यो शहर छोडेर गए देखि
आँखा ओभानो छैन गुलाबी अधर छैन
न सम्झनु भन्नु पनि सम्झिने बहाना हो
थाहा छ तिमिलाई नसम्झेको मसँग कुनै प्रहर छैन
~ अम्बिका भट्टराई अनुरागी ~
Ambika Bhattarai Anuragi
ताज न हो एकछिन मात्र शिरमा सजिने भनेको
मान्छेको प्रेम हो मान्छेले बर्षौं सम्झिने भनेको
जमिन बिर्सिनेहरुलाई गएर यो शेर सुनाई दिनु
भकारी भरि भएर हो अनाज पोखिने भनेको
~ असिम सागर ~
Asim Sagar
|
फत्तेमान श्रेष्ठ Fatteman Shrestha |
रुँदै रित्तिने छैन होला म जस्तै
भए एउटा मैन होला म जस्तै
मुमाको बलात्कारको मुख साक्षी
यहि देशको ऐन होला म जस्तै
~ अनुराग खतिवडा ~
Anurag Khatiwoda
बाफ ठानोस् या ठोस के फरक पर्छ ?
दुनियाँले जे सोचोस् के फरक पर्छ ?
हिजो एउटा लगाइदियौ भोग्दै छु अझै
लगाइदेऊ अर्को दोष के फरक पर्छ ?
देखुन्जेलको संसार हो यो भोगुन्जेलको
जिन्दगानी ढले ढलोस् के फरक पर्छ?
नजिक आए देखाइदिन्छु दिलको घाउहरु
पर जालाउ दुई चार कोस के फरक पर्छ ?
~ पवन लामिछाने ~
Pawan Lamichhane
पवन लामिछाने
हाल: टेक्सास, अमेरिका
यति सजिलै बद्लिएर जाने यो जीवनमा लय कहाँ?
जबरदस्ती बदल्न पनि ल्याउन सकिन्छ प्रलय कहाँ ?
रुन चाहीँ त खोजेकै हो मेरो मनले पनि अलिकति,
सुन, ए! आँसु तर तिमीसँग खेल्ने मेरो समय कहाँ?
अर्कै थिएँ म, बदल्दैछौ; फेरि पैले झैं खोज्यौ भने,
म भित्र घरि घरिलाई परिवर्तनको विषय कहाँ?
दुखाई रहने केही क्षेत्र भत्कियोस् भन्छु यो मुटुको,
मनको खेतमा त्यति सजिलै आउने रहेछ भूक्षय कहाँ?
सकुँ बदल्न केही न केही यै कामनाले दु:खी बनिरहें,
स्वयं बद्लिएँ अनि सुखमा छु दु:ख फर्कने भय कहाँ?
जो रंगहरू भन्दा माथि थियो त्यो बुद्ध मैले कालो देखें,
शरण खोजुँला कुनैदिन तर त्यो क्षण मेरो आश्रय कहाँ?
मैले आफैंलाई जित्नु पर्नेछ मेरो युद्धमा तिम्रो दरकार छैन,
तिमीसँग त प्रेम छ प्रेममा विजय कहाँ पराजय कहाँ?
समयको थप्पडले निभाएपछि माटोको भाँडो रह्यो दीपक,
अब माटोसँग, माटोको भाँडोसँग मैले खोजेको विनय कहाँ?
~ दीपक जडित ~
Dipak Jadit
न मृत्युलाई अँगाल्न सक्छु न आफुलाई सह्माल्न सक्छु
गुलाफ जस्ता छन् याद मनमा न राख्न सक्छु न फाल्न सक्छु
सियो बनेर पसेको मान्छे के होला फाली बनेर जाँदा
हृदय विदारक मुटुको घाउ न हेर्न सक्छु न टाल्न सक्छु
खुशीको आँशु बहेको हेर्ने रहरहरूमा रुँदैछ आँखा
म आफुलाई बगर बनाई नदी र सागर नियाल्न सक्छु
हजार आँखाहरू हुँदा हुन् प्रिया ती तिम्रा सफरहरूमा
तिमी मेरी हौ यो कल्पना मै म सारा जीवन छिचाल्न सक्छु
~ अन्जान यात्री ~
Anjan Yatri
अन्जान यात्री
मनमा निकै तनाब भयो
जब उनको दबाब भयो
काँडा रोज्ने धेरै हुँदा
अपमानित गुलाब भयो
तराजुमा तौलिएर
पिरतीको हिसाब भयो
उ जिन्दगी पियो गयो
मेरो हातमा किताब भयो
म पिउन्न भन्दा भन्दै
आखिर साथि सराब भयो
~ शेखर बिकल्प ~
Shekhar Bikalp
हेर्नुस घाम र झरी सहेका ढुंगा
यिनै त हुन् जिन्दगी बुझेका ढुंगा
ए दुनियाँ भो हल्ला नगर तँ यसरि
बिँउझिन सक्छन मस्त सुतेका ढुंगा
भेटेका ढुंगा देउता बनाएँ
पर्खाल बनाउँदैछु किनेका ढुंगा
किनारा लागेका जति त देश मै छन्
कुन देश पुगे कुन्नि बगेका ढुंगा
बाटो मै थाकेर बसेका रैछन
विशाल दुनियाँ हेर्न हिँडेका ढुंगा
कसरि मानौं ढुंगा सबै कठोर छन्
हर ठाउँ देखिन्छन फुटेका ढुंगा
~ टीका खड्का 'राष्ट्रप्रेमी' ~
Tika Khadka 'Rastrapremi
हुन खोज्छ मान्छे सफल जिन्दगीमा
हुनु पर्ने हो नि असल जिन्दगीमा
~ राज भट्टराई ~
Raaj Bhattarai
म अदालतलाई जानकारी गराउन सक्छु
दोष बोकेर कठघरामा आउन सक्छु
पौरख गरेर पनि खान नपाए देखि
बन्दुक जान्दछु गोली चलाउन सक्छु
कोहि खोइ प्रेममा ज्यान दिन सक्लान
म मुस्कुराउदै प्रेमिका झुण्डाउन सक्छु
~ शेखर बस्नेत ~
Shekhar Basnet
Okhaldhunga
उत्सबहरुमा लगाउदा लगाउदा टिका पनि
अचेल मान्छेको मुखमा पर्न छोड्यो कनिका पनि
कृष्णले हजारौं सँग प्रेम किन गरे यहाँ
अलिकति दोषी त हुँदी हुन् राधिका पनि
काटेर फ्याल्नेहरुलाई नै सँधै छाडी दिई रहने छु
अरु भन्दा फरक छ मेरो घृणा गर्ने तरिका पनि
~ सानु कार्की ~
Sanu Karki
कसरि भनुँ म बिद्रोह गर्ने मन छ
आँखा भित्र आँसुको मौन आन्दोलन छ
बच्चा जस्तो तिम्रो याद दिलमा खेल्न खोज्छ
लाग्छ म भित्र घर छ आँगन छ
हाँस्ने अभिनय गरेको धेरै भयो आमा
अब हजुरको काख मा रुने मन छ
~ ईन्दु अधिकारी ~
Indu Adhikari
आँचल कुमार शर्मा
कत्रो रहेछ र पोखरी आखिर आँखामा
जति बगे पनि रित्तिदैन पीर आँखामा
जहाँ हेर्न निषेध छ त्यहिँ पुग्यो नजर
हलचल मच्चियो फेरो स्थिर आँखामा
उस्तै देख्छु आकृति हरेक अनुहारमा
झुण्डिए छ क्यारे तिम्रै तस्बिर आँखामा
~ अभि क्षेत्री समर्पण ~
Avi Chhettri Samarpan