अन्जान यात्री

न मृत्युलाई अँगाल्न सक्छु न आफुलाई सह्माल्न सक्छु 

गुलाफ जस्ता छन् याद मनमा न राख्न सक्छु न फाल्न सक्छु 

सियो बनेर पसेको मान्छे के होला फाली बनेर जाँदा 

हृदय विदारक मुटुको घाउ न हेर्न सक्छु न टाल्न सक्छु 

खुशीको आँशु बहेको हेर्ने रहरहरूमा रुँदैछ आँखा 

म आफुलाई बगर बनाई नदी र सागर नियाल्न सक्छु 

हजार आँखाहरू हुँदा हुन् प्रिया ती तिम्रा सफरहरूमा 

तिमी मेरी हौ यो कल्पना मै म सारा जीवन छिचाल्न सक्छु

~ अन्जान यात्री ~

Anjan Yatri