सम्झनाका छायाँहरू सम्झिर’न पाए पुग्यो
जूनकीरीझैँ अँधेरीमा चम्किर’न पाए पुग्यो
सँगालेर पीडाहरू अँगालेर खुसीहरू
हृदयको गोरेटोमा लम्किर’न पाए पुग्यो
मनको भाखा दिलको लय शब्दबाट पोखिएर
सुस्केरा र सुसेलीमा घन्किर’न पाए पुग्यो
कोट्याएर आफ्नै घाउ बल्झाएर आफ्नै व्यथा
परेलीमा कैलेकाहीँ छल्किर’न पाए पुग्यो
सम्झिएर हिमाल, पहाड सम्झिएर तराईं मधेस
नेपाली भै पटकपटक, जन्मिर’न पाए पुग्यो ।
~ खगेन्द्र गिरी 'कोपिला' ~
Khagendra Giri 'Kopila'
खगेन्द्र गिरी
नेपालगञ्ज
प्रकाशित कृतिहरु:
उस्तैउस्तै नदीका उस्तैउस्तै छालहरू (संयुक्त, २०५९)
व्यग्र चाँदनी (२०६१)