रुपेश अन्जान

होलान चाहना होलान गुनासाहरु 

भएर पनि बोल्न सक्दैनन् ढुंगाहरु 


किन चुँडीन्छन फूलहरु बारम्बार 

किन गर्दैनन् प्रतिकार गमलाहरु 


कि जाकुँ यी आदम खोरहरुलाई 

कि जलाउँ कानुनका पिंजडाहरु 


के लिएर जानु हुन्छ जाँदा तपाईं 

के लिएर गए राजा महाराजाहरु 


आज पनि आकाशमा बादल छैन 

आज पनि मर्ने छन् चराहरु 


एउटा यस्तो सपना देख्नु छ अब 

त्यसपछि देख्नु नपरोस सपनाहरु


भोक मात्र लागे बच्चा रोई दिन्छ

चोट लाग्दा पनि रुँदैनन आमाहरु 


बुझ्न खोज्छन सबैले सबैका कुरा 

कसले बुझ्छ र कसका बाध्यताहरु 


कि छ भन कि छैन भन मायाँ 

भो बाँधी रहनु पर्दैन भूमिकाहरु 


तिमि बिना कसरि बाँच्न सक्छु र म 

के पानी बाँच्छन र माछाहरु  


हरेक दिन जन्मिन्छन यहाँ अन्जान 

हरेक दिन मर्छन यहाँ प्रतिभाहरु 


~ रुपेश अन्जान ~ 

Rupesh Anjan

रोमाकर आचार्य कपिलबस्तु हाल: भारत